მე-17 საუკუნიდან ახალციხე იქცა სხვადასხვა ეთნიკური, რელიგიური და კულტურული წარმომავლობის ადამიანების შეხვედრის ადგილად. სამცხე-ჯავახეთი მაშინ ფართო ფართობზე იყო გაშლილი და ისტორიულ სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოს მიწებსა და ხეობებს მოიცავდა.
ახალციხის უნიკალურ მდებარეობასა და მნიშვნელობაზე მეტყველებს ისიც, რომ ძველ რუკებზე მისი ნახვა ძალიან ძნელია მაგალითად, ჟან შარდენის შავი ზღვის რუკაზე; 1723 წელს პარიზში გამოცემული კასპიის ზღვისა და მიმდებარე ქვეყნების რუკა და ვახუშტი ბატონიშვილის "საქართველოს სამეფოს" რუკის ფრანგულ ვერსიაში, რომელიც პარიზში გამოქვეყნდა.
შესაბამისად გავაკეთე სტატია ახალციხეზე, რომელიც საინფორმაციო ბროშურასავით იქნება ახალციხის სტუმრებისთვის.